Ostatnio na Facebooku natknęłam się na reklamę koszulek z napisem „Babska wycieczka tańsza niż terapia” i pomyślałam, że coś w tym jest!
Często słyszę – od swoich klientów, od innych terapeutów lub od osób, które mają własne doświadczenia terapeutyczne – że każdy powinien udać się na terapię. Osobiście nie do końca się z tym zgadzam. Choć jestem przekonana, że psychoterapia może być niezmiernie pomocna i naprawdę zmienić życie, to nie jest jedyną drogą, aby osiągnąć szeroko pojęty dobrostan.
Czym jest psychoterapia, przeczytasz TUTAJ.
Dlaczego więc uważam, że terapia nie zawsze jest niezbędna? Co można zrobić w zamian, a czego unikać?
Zazwyczaj do podjęcia decyzji o skorzystaniu z psychoterapii prowadzi długa i kręta droga.
Często, zanim zdecydujemy się na ten krok, szukamy innych sposobów radzenia sobie ze swoimi problemami lub wyzwaniami emocjonalnymi.
Dlaczego tak trudno zdecydować się na psychoterapię?
Istnieje wiele powodów, dla których możesz mieć trudności z podjęciem decyzji o rozpoczęciu psychoterapii. Niektóre z głównych obaw to:
- Strach przed otwarciem się – możesz obawiać się, że podczas terapii będą poruszane tematy intymne lub bolesne, co może być dla Ciebie niekomfortowa lub wstydliwe.
- Obawa przed osądem – odczuwasz lęk przed oceną ze strony terapeuty lub obawę, że może oceniać Cię za Twoje myśli, uczucia lub zachowania.
- Niechęć do zmiany – być może obawiasz się zmiany, która może nastąpić w wyniku psychoterapii. Nawet jeśli obecna sytuacja nie jest idealna, zmiana może być przerażająca i niepewna.
- Brak zaufania – być może masz negatywne doświadczenia z terapeutami lub terapią w przeszłości i możesz nieufnie podchodzić do kolejnej próby.
- Stygmatyzacja – wciąż istnieją szkodliwe przekonania na temat psychoterapii, np., że jest ona albo dla osób silnie zaburzonych, albo słabych. Możesz obawiać się, że uczęszczanie na terapię będzie wiązać się z oskarżeniem o „nienormalność”.
- Koszty – psychoterapia jest kosztowna, możesz się obawiać, że nie będziesz w stanie sobie na nią pozwolić, nawet jeśli wiesz, że mogłaby Ci pomóc.
- Brak wiary w terapię – niektórzy po prostu nie wierzą, że terapia może im pomóc lub mają wątpliwości co do jej skuteczności.
- Brak poczucia potrzeby – może bagatelizujesz swoje problemy emocjonalne lub nie zdajesz sobie sprawy z tego, że terapia mogłaby Ci pomóc lub uważasz, że poradzisz sobie bez pomocy.
Możesz mieć jeszcze inne powody, podważające lub odsuwające decyzję o podjęciu terapii.
Ważne jest zrozumienie, że ta decyzja jest trudna i bardzo osobista. To całkowicie naturalne, że się boisz i odczuwasz niechęć do zajmowania się bolesnymi tematami.
Co zamiast psychoterapii?
Istnieje kilka ścieżek, które można podjąć w poszukiwaniu lepszego samopoczucia:
- Wsparcie ze strony bliskich osób – rozmowa często przynosi ulgę, pomaga znaleźć rozwiązanie lub uzyskać potrzebną radę.
- Indywidualna praca nad sobą – czytanie książek, artykułów lub korzystanie z materiałów online. Możesz też wypróbować techniki relaksacyjne, medytację lub praktykę mindfulness.
- Grupowe wsparcie – udział w różnego rodzaju warsztatach rozwojowych.
- Aktywność fizyczna – regularne ćwiczenia mogą zmniejszyć objawy związane z trudnościami emocjonalnymi poprzez uwalnianie endorfin i poprawę samopoczucia.
- Twórcze wyrażanie emocji – malowanie, pisanie, gra na instrumentach, taniec, śpiew czy ceramika to tylko kilka przykładów działań, które mogą pomóc wyrazić i uwolnić nasze emocje.
- Zmiana stylu życia – poprawa nawyków żywieniowych, zwiększenie aktywności fizycznej czy ograniczenie stresujących sytuacji, skupiając się na dbaniu o siebie.
- Poszukiwanie specjalistycznej pomocy w innych dziedzinach – czasami trudności psychiczne mogą mieć swoje odbicie w samopoczuciu fizycznym. Warto zatem rozważyć leczenie objawów, zwłaszcza gdy przyczyna pozostaje niejasna.
Jeśli któreś z powyższych sposobów są dla Ciebie skutecznie, to super.
Tego nie stosuj zamiast psychoterapii
Gorzej jednak kiedy sięgamy po mniej konstruktywne metody. Takie, które doraźnie przynoszą ulgę lub chwilową poprawę, ale w dłuższej perspektywie mogą przynosić więcej szkody niż pożytku.
Oto kilka takich niekonstruktywnych strategii:
- Unikanie problemów zamiast szukania rozwiązań. Możesz próbować ignorować problemy lub unikać trudnych sytuacji, co może prowadzić do nagromadzenia się frustracji i stresu.
- Nadmierne używanie alkoholu i innych substancji psychoaktywnych – może prowadzić do uzależnienia, problemów zdrowotnych, a także do kłopotów z prawem oraz problemów rodzinnych i społecznych.
- Ucieczka w nadmiarowe zachowania, takich jak praca, sport, seks, internet, jedzenie, zakupy, sprzątanie, aby uniknąć trudności lub wypełnić pustkę emocjonalną. Jednakże nadmierne zaangażowanie w te aktywności może prowadzić do uzależnienia oraz zaburzeń psychicznych.
- Izolacja społeczna – unikanie kontaktu z innymi ludźmi może prowadzić do pogłębiania poczucia samotności i izolacji oraz ograniczyć możliwość zdobywania wsparcia i perspektyw życiowych.
- Agresja – Wybuchy gniewu i agresywne zachowania mogą być krótkoterminowym sposobem na wyładowanie frustracji, ale prowadzą do eskalacji konfliktów i pogorszenia relacji z innymi.
- Szukanie pomocy u osób niekompetentnych lub nieuczciwych – obiecujących cudowną, bezwysiłkową przemianę. Nie dość, że nie przynosi to oczekiwanych rezultatów, to może prowadzić do straty czasu, pieniędzy oraz pogorszenia stanu psychicznego, zwiększyć poczucie rozczarowania i bezradności. W rezultacie może to również podważyć zaufanie do osób, które rzeczywiście mogą pomóc.
Czy zawsze trzeba skorzystać z psychoterapii, by poprawić swój dobrostan?
Nie zawsze konieczne jest korzystanie z pomocy psychoterapeuty. Istnieją pewne sytuacje, w których można poradzić sobie samemu lub z pomocą bliskich.
Warto jednak pamiętać, że decyzja o rozpoczęciu terapii zależy od indywidualnych potrzeb, sytuacji życiowej i preferencji.
Jeśli masz wątpliwości, warto skonsultować się z profesjonalistą, który może pomóc ocenić, czy terapia jest dla Ciebie. Napisz do nas lub zadzwoń.
Od terapeuty dostaniesz wsparcie, zrozumienie i akceptację. Trzeba jednak też pamiętać, że psychoterapia to często łzy, ból, rozsypywanie się na kawałki, wstyd. To także przypominanie traum i przeżyć, o których by się wolało nie pamiętać, odsłanianie najbardziej wrażliwych miejsc czy oglądanie siebie w swoich najgorszych wersjach.
Konfrontacja z głębokimi uczuciami i zmianą myślenia wymaga dużo wysiłku i energii. To trudne i przerażające. Jestem jednak przekonana, że, terapia może być niezwykle wartościowym doświadczeniem, prowadzącym do głębokiej transformacji i uzdrowienia.
No Comments